Ανακοπη

Με πόση ευκολία δινόμαστε στα λυπημένα χάδια των αγνώστων
πόσο αστείοι γινόμαστε νομίζοντας πως ήρθε η στιγμή στο λιμάνι να δεθούμε.
με πόση ευκολία δινόμαστε κι ανοίγουμε τη ψυχή μας
όλο σχέδια αλλάζουμε το τι και πως και που

Μέχρι να μας βρεί μια μέρα ποιος το ξέρει
μία ανακοπή και κλείσουνε τα φώτα
γουρλώνουμε τα μάτια και πέφτουμε ξεροί
πόσο αστείοι γινόμαστε εκείνη τη στιγμη
πόσο αστείοι φαινόμαστε εκείνη τη στιγμη

Με πόση ευκολία δινόμαστε στις αγκαλιές που απλώνουν
πόσο αστειοι γινόμαστε ζητώντας να κρυφτούμε ξανά στων άλλων τις συνήθειες
με πόση ευκολία δινόμαστε και πέφτουμε στα πόδια αλλάζουμε χίλια χρώματα
μέχρι να βρούμε κουράγιο ξανά

Μέχρι να μας βρεί μια μέρα ποιος το ξέρει
μία ανακοπή και κλείσουνε τα φώτα
γουρλώνουμε τα μάτια και πέφτουμε ξεροί
πόσο αστείοι γινόμαστε εκείνη τη στιγμη
πόσο αστείοι φαινόμαστε εκείνη τη στιγμη