Πάλι εγω


Είναι πρωϊ αρχίζει η νέα μέρα
και κάτι στον αέρα μυρίζει σα βροχή
είμαι εκεί κατω απ΄ το μαξιλάρι
ποια σκέψη θα μου πάρει του ύπνου το νησί

Καθε μέρα που ξυπνάω φτιάχνω μέσα μου ένα κόσμο
και μ΄αυτόν παω όπου παω χώρο για ν΄αντέξω δως μου
είμαι εγώ και ένα αγόρι που είμαι πάλι εγώ αλλα τότε
πώς με σπρώχνει λεει προχώρα πίσω δεν μπορείς να πάς


Βράδυ ξανά κι η νύχτα με τρομάζει
ανόητο φαντάζει που ηρθα ως εδω
κάτι θα βρώ το δράκο να νικήσω
μπορεί να ξενυχτήσω να μην κοιμηθώ

Καθε μέρα που ξυπνάω φτιάχνω μέσα μου ένα κόσμο
και μ΄αυτόν παω όπου παω χώρο για ν΄αντέξω δως μου
είμαι εγώ και ένα αγόρι που είμαι πάλι εγώ αλλα τότε
πώς με σπρώχνει λεει προχώρα πίσω δεν μπορείς να πάς

Πανω πανω

2 σχόλια:

Περιπετών είπε...

Παιδιά πολύ καιρό είχα να ανατριχιάσω ακούγοντας κάποιο καινούριο τραγούδι. Σας ευχαριστώ πάρα πολύ γι'αυτή την εμπειρία που μου προσφέρατε μέσω αυτού του δίσκου σας. Τραγούδια όπως το Πάλι εγώ ή το ονειρεύομαι και τ'αστέρια τα θεωρώ μεταξύ των κορυφαίων ροκ κομματιών που έχουν βγει τα τελευταία αρκετά χρόνια στην Ελλάδα (αμφοτέρως στιχουργικώς και μουσικώς). Η μουσική όλου του δίσκου έχει ποικιλία χωρίς να χάνει την ομοιομορφία του. Πιστέψτε με συνήθως είμαι φειδωλός με τα λόγια μου αλλά δεν είχα ακούσει τέτοιο δίσκο εδώ και πολύ καιρό. Σας ευχαριστούμε πολύ. Θα τον παρουσιάσω οπωσδήποτε στο ράδιο την Δευτέρα.

achilleas είπε...

αυτός ο δίσκος μου ήρθε σαν ένεση ζωής, καιρό είχα να ακούσω καινούργιο ελληνικό ροκ κομμάτι που να με εντυπωσιάσει τόσο από το πρώτο άκουσμα ακόμα

το μόνο ψεγάδι που θα έβρισκα αν έπρεπε να πω ένα, είναι πως ο δίσκος 'παραείναι' ομοιόμορφος, δεν ξεχώρισα κανένα τραγούδι περισσότερο από τα άλλα ( το ξεχώρισα με την έννοια του διαφορετικού, όχι του καλύτερου), ίσως το παραστάσεις 1 τώρα που το ξανασκέφτομαι που είναι γρήγορο.